vrijdag 30 juli 2010

Zijn wij niet aan een vleugje Wilders toe?


Recent hoorde ik uit de eerste hand een verhaal over een zwakbegaafde vrouw, die zodanig was gemanipuleerd door een hier in Nederland illegaal aanwezige buitenlander, dat zij hem in huis had genomen. De man bleek gewelddadig, manipulatief en hij lijdt aan godsdienstwaanzin. Zelf was zij niet bij machte om de man uit haar woning te zetten zodat zij de politie om hulp vroeg. Deze bleek alleen te kunnen worden gegeven als zij daadwerkelijk met de dood werd bedreigd of zou worden mishandeld. Om hem juridisch waterdicht uit huis te krijgen moest de vrouw hem driemaal hiertoe sommeren. Daar de vrouw doodsbang was voor de grote en sterke manipulator, vroeg zij om bijstand van een tweetal vrouwelijke hulpverleensters. Omdat de niet erg potige dames er weinig voor voelden om een waarschijnlijke fysieke strijd met de agressieve man aan te gaan, werd een stevige man ingehuurd om het verzoek aan de illegaal om de woning te verlaten wat kracht bij te zetten.

Voor de derde keer werd, in aanwezigheid van de hulpverleners, de ongewenste vreemdeling gevraagd zijn heil elders te zoeken. Hij wilde echter zowel de telefoon als de sleutels van de vrouw niet afgeven, zodat alsnog de politie werd gewaarschuwd. Een motoragent kwam als eerste ter plaatste, maar deze mocht niets doen zonder versterking. Deze kwam in de vorm van twee kordate agentes en uiteindelijk is de man onder begeleiding van de politie de woning uitgegaan. Eenmaal buiten werd de ongewenste vreemdeling alsnog agressief en viel een politieman aan. Met pepperspray kon hij uiteindelijk in toom worden gehouden en vervolgens is hij afgevoerd naar het politiebureau.

Enige uren later stond onze illegaal weer buiten omdat aanhouding of uitzetting geen optie bleek te zijn. De man beschikt niet over papieren en hij kan dus niet terug naar zijn (bekende) land van herkomst. De vreemdelingendienst had al eens eerder gezorgd voor detentie, maar pas ruim een jaar na de vorige periode van hechtenis schijnt men weer in aanmerking te komen voor het opnieuw veilig opbergen ten behoeve van de gemeenschap, tenzij meer en/of zwaardere strafbare feiten worden gepleegd.

Laat mij het even samenvatten; als je illegaal in een land verblijft, een verstandelijk beperkte burger misleid en bedreigt, alsmede een politieagent aanvalt, word je niet aangehouden, uitgezet of bestraft, maar mag je vrijelijk op zoek naar een volgend slachtoffer!

In de 16e en 17e eeuw stond ons land bekend om onze tolerantie tegenover andersdenkenden. Laten wij ons wel realiseren dat men zich echter wel moest conformeren aan de toen geldende cultuur en regels. Er was dus een relatieve vrijheid om volgens andere opvattingen te denken en te leven. Als volgens ons democratisch rechtssysteem is vastgesteld dat iemand zich hier niet legaal bevindt, zich tevens niet aan onze wetten houdt en gastvrijheid misbruikt, moet die persoon in mijn optiek worden uitgezet of in hechtenis worden genomen. Duidelijk beleid hieromtrent zal gelukszoekers afschrikken en voor echte vluchtelingen zal meer begrip ontstaan. Wie hier mag komen en blijven, verdienen het recht op gastvrijheid en een goed bestaan.

Als wij het immigratiebeleid beter vormgeven en in sommige gevallen (veel) strenger optreden, nemen wij de PVV de wind uit de zeilen. Totdat dit het geval is kan het geen kwaad dat de andere politieke partijen wakker worden en zich afvragen waarom het succes van Wilders zo groot is en veel stemmers op andere partijen dan de PVV toch enige sympathie voelen voor een aantal van hun standpunten. Het is goed dat bij de huidige kabinetsformatie de PVV wordt betrokken en mogelijk een kabinet met (gedoogsteun van) deze partij wordt gevormd. Als wij de gevoelens die leven bij Wilders c.s. niet serieus nemen, zal de PVV bij de volgende verkiezingen zeker met afstand de grootste partij van ons land worden en of wij daar nu op zitten te wachten......

dinsdag 13 juli 2010

de eerste loodjes.....


Nu de eerste maanden van mijn wethouderschap achter de rug zijn, wordt het tijd om met wat vooroordelen af te rekenen. Ten eerste moet de fabel worden ontzenuwd dat ambtenaren niet hard werken. Dat is een misverstand; men ziet kans om dagelijks mijn bureau vol te storten met visies, nota's en andere documenten. Ook de collega-wethouders worden zodanig bedolven dat regelmatig uitgraven noodzakelijk is. Het vervelende is dat al het geproduceerde nog zinvol en nuttig is ook, zodat het ronde archief maar zelden behoeft te worden geleegd.

Ten tweede zou er bij de overheid veel geld worden weggesmeten en alles zou maar kunnen op kosten van de belastingbetaler. Mijn mening is een andere op het moment dat ik bij een temperatuur van 30 graden of meer zwetend in mijn kamer met een inrichting uit de zeventiger jaren verkoeling zoek bij een ventilator van EUR 20,00, die alleen maar de warme lucht verplaatst.

Tenslotte zou een overheidsbaan saai zijn. Dat geldt zeker niet voor het wethouderschap! Het is boeiend om te laveren tussen de burger die kwaliteit verwacht, de gemeenteraad die kritisch is op het gevoerde beleid, de achterban, die de identiteit wil terugvinden bij de genomen besluiten, de pers die graag een sappig verhaal wil presenteren en de ambtenaren die verwachten dat je besluitvaardig, duidelijk en richtinggevend bent. Je moet dus een soort (Duitse) inktvis met veel armen zijn, die ook nog juist voorspelt hoe de toekomst eruit ziet, of, wat minder ambitieus, een pakezel, die draagt wat hij kan of soms zelfs nog wat meer.....